هزاران شعر بي معني سرودن ،

به دوش خويش بُردن كوه الوند                 

  فلات خشك را دريا نمودن ،

از انسان خسيس و گاوسيرت !              

ز بهر قرض يك تومان ربودن ،

به خرها علم ِ شيمي ياددادن                

به علم مردم نادان فزودن ،

بدي هاي تمام مردمان را                   

به ضرب و زور و با سختي زدودن ،

از آن بهتر به نزد من «رضايي»              

كه زير ِ دست ِ يك گاگول بودن !!